เมื่อวันเสาร์ที่ 5 กรกฎาคม 2025 สมเด็จพระสันตะปาปาเลโอที่ 14 ทรงต้อนรับผู้แสวงบุญที่เป็นเยาวชนและคุณครูจากทวีปยุโรปทางตอนเหนือ ได้แก่ เดนมาร์ก ไอร์แลนด์ อังกฤษ เวลส์ และสกอตแลนด์ สู่นครรัฐวาติกัน ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของการฉลองปีศักดิ์สิทธิ์ ทรงเทศน์สอนให้พวกเขาฟังเสียงเรียกของพระเจ้าและก้าวเดินต่อไปในการเป็นศิษย์ติดตามพระเยซูเจ้า
ผู้ที่เข้าเฝ้าพระสันตะปาปาประกอบไปด้วยเยาวชนจากสังฆมณฑลโคเปนเฮเกน ประเทศเดนมาร์ก (the Diocese of Copenhagen in Denmark) พร้อมด้วยคุณครูจำนวนหนึ่งจากทั่วหมู่เกาะอังกฤษ
พระสันตะปาปาเลโอที่ 14 ทรงเทศน์สอนว่า “พวกท่านกำลังเดินตามรอยเท้าของผู้แสวงบุญจำนวนนับไม่ถ้วนจากประเทศต่าง ๆ ของท่าน ซึ่งได้เดินทางมาแสวงบุญยังนครอมตะ (the Eternal City) แห่งนี้เป็นเวลาหลายศตวรรษ”
ประวัติศาสตร์ของการแสวงบุญ (A history of pilgrimages)
กรุงโรมเป็นสถานที่พิเศษสำหรับคริสตชน เป็นเมืองที่นักบุญเปโตรและนักบุญเปาโลสละชีวิตเพื่อเป็นพยานถึงพระวรสาร และเป็นที่ที่ผู้แสวงบุญได้รับกำลังใจและแรงบันดาลใจจาก “การไปเยี่ยมสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ต่าง ๆ ดังนั้น ขอให้ท่านได้รับแรงบันดาลใจและความหวัง จากตัวอย่างอันลึกซึ้งของวิธีการที่บรรดานักบุญและมรณสักขีทั้งหลายได้เลียนแบบพระเยซูเจ้า”
การแสวงบุญมีวัตถุประสงค์เพื่อให้ “เวลาและพื้นที่สำหรับการพบกับพระเจ้าได้อย่างลึกซึ้งยิ่งขึ้น” โดยหลีกหนีจากสิ่งรบกวนในชีวิตประจำวัน ประสบการณ์ดังกล่าวทำให้พระจิตเจ้าหล่อหลอมจิตใจให้ใกล้ชิดกับพระเยซูเจ้ามากขึ้น
ถึงคนหนุ่มสาว (To the young people)
พระสันตะปาปาทรงเตือนพวกเขาว่า พระเจ้ามีแผนการสำหรับชีวิตของพวกเขาแต่ละคน “พระเจ้าทรงสร้างพวกคุณแต่ละคนด้วยจุดมุ่งหมายและพันธกิจ” ขอให้พวกเขาใช้การเดินทางแสวงบุญเป็นโอกาสในการอธิษฐานภาวนาและไตร่ตรอง ให้พวกเขา “ได้ยินเสียงของพระเจ้าที่เรียกจากส่วนลึกของหัวใจชัดเจนยิ่งขึ้น”
ถึงบรรดาคุณครู (To their teachers)
บทบาทของคุณครูผู้สอนในการสร้างคนรุ่นต่อไป “เด็ก ๆ จะมองพวกท่านเป็นแบบอย่างของความเชื่อ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ในวิธีการสอนและการดำเนินชีวิต” ขอให้พวกเขาพัฒนาความสัมพันธ์ของตนเองกับพระเยซูเจ้า ซึ่ง “ทรงประทานแบบอย่างของคำสอนที่แท้จริงทั้งหมดแก่เรา”
ในช่วงท้าย พระสันตะปาปาทรงเตือนใจผู้แสวงบุญว่า “การเดินทางแสวงบุญไม่ได้สิ้นสุดที่กรุงโรม แต่เป็นการเดินทางของศิษย์พระคริสต์ในแต่ละวัน” แม้ว่าจะเป็นเรื่องที่ไม่มีอุปสรรค แต่การเดินทางของความเชื่อนั้น ได้รับการสนับสนุนจากความเมตตาของพระเจ้า การเป็นพยานของนักบุญ และการสนับสนุนจากผู้อื่น
